Powracam

powracam często do słów prostych
jak pajdka chleba
woda o twarzy zmąconej porywem wiatru
słońce co się uśmiecha za firany zorzy

powracam drogą zawiłą do słów dojrzałych

bez melodii rytmu
które przyśpieszają wielokrotnie
puls mojego wiersza

powracam do słów najprostszych

z enigmatyczną mgiełką otaczającej aury
bo przychodzą zawsze usprawiedliwić
swoją dłuższą nieobecność

powracam często do słów prostych

lecz pełnych sensu
one na ścianie kartki potrafią wyczarować

dotyk siedmiu zmysłów