Dornowski Kosela Klenczon
Skrzypczak Krajewski
zapomniałem większość ich piosenek
ale wykreślić z pamięci tej jednej
dotąd nie potrafię
Ładne oczy masz,
Komu je dasz?
Takie ładne oczy,
Takie ładne oczy.
podążała śladem mojego pokolenia
dorastaliśmy chłonąc jej prostotę
chociaż nadciągał Sierpień
za nim mrok stanu wojennego
i wkrótce
przyszło nam bardzo boleśnie
zweryfikować sny
o drugiej Japonii
gdy wspominam maturalną klasę
taka nasuwa się refleksja
inni zdobyli profesury
tylko ja od lat z księżycem w butonierce
próbuję nadaremnie szukać miodu
na dnie każdego słowa
Można zapomnieć słowa ,ale nigdy nie zapomina się melodii. A tak w ogóle to wiersz obudził tyle wspomnień......... miłych dla mnie -szczególnie piosenka . Jak bym miała spisać wszystkie skojarzenia jakie przyszły mi do głowy to mogło by miejsca na stronie braknąć, Były czasy, ale ten rok był właściwie taki nie powtarzalny dla mnie i mimo wszystko miło wspominam . A co do miodu....on jest....a jak za dużo to tez nie dobrze. miłego dnia :)
OdpowiedzUsuńWidzę, że spowodowałem miłe wspomnienia. To dobrze, a nawet bardzo dobrze. Czasy rzeczywiście były nietypowe, trudne do porównania z obecnymi, na które ogół psioczy. Rok powstania cytowanej piosenki (1968) to czasy mojej szkoły średniej. Co do miodu zgadzam się całkowicie. Serdeczności :)
OdpowiedzUsuńA ja sobie przychodziłam wtedy na świat.....a piosenkę słuchałam 12 lat później , zagipsowana prawie po uszy w szpitalu , miałam kolumnę od gramofonu na brzuchu na gipsie i po nastym powtórzeniu piosenki dziewczyny spytały czy już mogą zmienić repertuar....Tak się zeszło na wspomnienia , ale to były miłe chwile , więc serdeczne dzięki :))) i miłej niedzieli.
OdpowiedzUsuńW sumie całkiem miłe wspomnienia, choć nie zawsze wspomnienia mogą być miłe... Czym byłby ludzki los bez domieszki goryczy... Serdeczności przesyłam :)
OdpowiedzUsuńStaram się nie rozpamiętywać złego....to jak nie pozwolić zagoić się ranie.....( no nie zawsze się udaje) , ale tak jak na obrazie tło jest potrzebne by pokazać właściwy temat , tak i przykrości uwydatnić mogą to co miłe .... a życie i tak biegnie dalej i jeśli chcemy żyć , trzeba iść do przodu ...- to się "powymądrzałam" a rzeczywistość zrobi swoje .... ale zawsze miłego dnia.
OdpowiedzUsuńW pełni potwierdzam... Choć było mnóstwo zawirowań w czasie szkoły średniej i wielkie zmiany wkrótce po jej ukończeniu, pamiętam wiele pięknych chwil z tejże szkoły. Życie biegnie zawsze swoim torem, dokąd gdzieś gna lokomotywa dziejów i trudno przewidzieć chwili gdzie się zatrzyma. Moc serdeczności :)
UsuńMelodie i słowa są niczym gąbka czasu, która chłonie przeróżne chwile, raz te gorsze, choć zwykle te lepsze.
OdpowiedzUsuńTa gąbka niczym nasza mentalna pompa, serce duszy wypełnione przeszłością i marzeniami jest magazynem cieczy, w której zawarte są informacje - całe nasze życie. Płyny te to nasza świadomość, doświadczenia, pragnienia i marzenia, ale przede wszystkim są to nasze najskrytsze wspomnienia, które sprawiły, że jesteśmy takimi ludźmi, a nie właśnie innymi. Ów ciecze przesiąkając poprzez wapienną skałę naszego życia od poczęcia ją rzeźbią, tworzą jary, kresy, nowe drogi, którymi podążamy. Tak nasz umysł, jak i ciało erodują pod wpływem ich działania.
To one nas kształtują i i napędzają do dalszego życia.
Często jest tak, że zewnętrzne bodźce poprzez zmysły ...
Bodźce te potrafią odtworzyć czas, odegrać symfonię z przeszłości, a niewidzialna dłoń ściska to nasze serce. Wtem gąbka, wciąż nasiąknięta czasem, wydaje z siebie krople wspomnień, które padając na obecna ziemię od nowa kiełkują dawnym kwiatem, choć ubranym już w teraźniejsze barwy codzienności.
Przepiękny komentarz do mojego wiersza... Odczytuję pozytywnie jego przesłanie, bo takie było przesłanie wiersza, składającego się ze swoistych puzzli słownych, misternie połączonych przez słowo. Pozdrawiam Cię Grzegorzu :)
UsuńOczywiście, że pozytywnie :) Najpiękniejsze chwile z przeszłości to jest taki motor, wiatr na skrzydła życia.
UsuńW moim życiu muzyka odgrywa olbrzymia rolę. Własnie wiele przeróżnych wspomnień jest okraszone jakąś nutą, choć nie zawsze jest ona stworzona przez człowieka. Najczęściej są to śpiewy ptaków, szum górskiego potoku, dzieci w oddali bawiące się w wiosennym ferworze. No i zapachy! ... U mnie to kolejne pendrive'y magazynujące wspomnienia.
Potem wystarczy jedna nuta, jeden dźwięk, czy woń otaczająca nos i niczym jakiś katalizator, powoduje eksplozję wspomnień, a umysł przeżywa wszystko na nowo :).
Co do czasu ... hmmm....
Czas to taka magia, która u wielu potrafi nawet niemiłe wspomnienia, a każdy z nas je ma, nawet te niemiłe, przykre chwile potrafi przemienić w sentyment, we wspomnienie, na które już patrzymy inaczej, niżeli wówczas.
Magia czasu ...? Nie jest puste powiedzenie, że "czas leczy rany".
A na marginesie, co do "puzzli słownych" tak, wczoraj mi się skrobnęło ...
- Ułożyć puzzle -
A jakże poskładać ów puzzle mam,
Co w dłoniach rozsypują się same?
Na stole stoi cierpienia dzban
I zalewa kawałki te, topiąc je w żale.
Już jest, jest kawałeczek ułożony! ...
Czego ty psujesz początki mego dzieła?
Jak zjawa, jam ten co wysyła demony ...
Zniszczę twe twory, zabiorę je do cienia!
Nie, tyś nie żaden anioł upadły!
Tyś jest zwykły człowiek na mej drodze.
Nie pozwolę byś na dukcie usiadły
Niszczył moje życie, a puzzle me ułożę ..... !
Miłego dnia Panie Zbyszku :)
Ciekawe spostrzeżenia - jeszcze ciekawszy wiersz... Masz duszę prawdziwego romantyka, dlatego przychodzi Ci łatwo napisać wiersz. Mógłbym się sprzeczać co do pikantnych szczegółów, lecz uważam, że to autor ma decydujący głos... Wnikliwość jest to cecha godna szacunku. Pozdrawiam :)
Usuń