Jak wierna rzeka

Żonie

to ja ku tobie jak wierna gwiazda
puszczam co wieczór oko

nie bacząc na zazdrość księżyca

chłód dalekich planet

jaskrawymi z zachwytu oczyma
kroczę po firmamencie w nadziei

że znajdę cię opodal

i ogrzeję się ciepłem twojego ciała

bez cienia wątpliwości

z nadzieją dozgonnej przyjaźni
przetłumaczę wszystkie twe gesty

na język aniołów

to ja dla ciebie jak wierna rzeka

przynoszę każdego dnia

jednakie od trzydziestu ośmiu lat

koło ratunkowe serca