Rejs

jak dawno

wypłynąłem z mego portu

w ten rejs bez powrotu

by ciąć kilem nieznaną toń

próbuję odpowiedzieć

po raz już nie wiem który

lecz suma błędnych prób

nakazuje powściągliwość

każdego dnia

kurczy się mój świat

niewiele żywych uosabia

dawne szumne marzenia

gdy do brzegu Itaki

wróciłem po raz pierwszy

dumny jak Kolumb

co odkrył nieznany ląd

syty zwycięstwem

dokarmiałem nadzieję

choć to była iluzja

oddałem dla niej serce