sobota, 14 czerwca 2014

Spacer po linie



trudno wchodzić powtórnie
do tej samej rzeki
obciążonym bagażem złych doświadczeń
w wyświechtany uśmiech
tchnąć świeżość co oczaruje tłumy

aby znaleźć
swój wewnętrzny szczyt
trzeba bez emocji stąpać po ziemi i linie

nawet tej która pręży z dumą muskuły
nad bezdenną przepaścią

aby znieść trud podejścia
trzeba mieć cierpliwość alpinisty
omijać szerokim łukiem
lawiny zdradliwych przeciwności

podpierać wyśrubowane ambicje
nieszablonowym myśleniem

tak wyrazistym
że przełamie każdą konsternację

doda skrzydeł na grani



6 komentarzy:

  1. Bardzo piekne i bardzo prawdziwe...no i tez naprawde trude do osiagniecia, ale mozliwe!! Kazda linijke czytajac odnosze wrazenie, jakby to bylo o mnie i dla mnie.....Pozdrawiam serdecznie i milego popoludnia zycze:):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trudne ale możliwe do osiągnięcia... Kiedyś tak napisałem wiersz, który był tytułowym w książce dwujęzycznej, o którym moja koleżanka z Niemiec powiedziała, że napisałem jakbym był medium (wiersz był jej dedykowany)... Mnóstwo niedzielnych serdeczności :)

      Usuń
    2. Tak ...to mozliwe, ze jestes medium..jak tak wiele rozumie z Twoich wierszy... Pozdrawiam:):)

      Usuń
    3. Nie jestem medium, po prostu wyczuwam wiele pozytywnych rzeczy w relacjach międzyludzkich... I wówczas przelewam na papier własne spojrzenie... Spokojnych snów Elu :)

      Usuń
  2. Wszystko zależy od charakteru ... są ludzie ,którzy raz się sparzą i drugi raz nie dotkną i są tacy co za każdym razem wkładają rękę do wrzątku mając nadzieję ,ze tym razem nie będzie wrzątkiem....są tacy co na siłę próbują powstrzymać emocje bo wydaje im się ,że tylko tak można coś osiągnąć i są tacy , których emocje uskrzydlają.....i tylko to nieszablonowe myślenie bardzo mi się podoba , ono dodaje skrzydeł :))) ale to już jest dar :))) A tak poza tym , wiersz tchnie zmęczeniem ....a może mi się wydaje ??? byc może twórca nabiera sił przed nowymi wyzwaniami , tylko te wiersze , które są lżejsze i bardziej przypadają mi do gustu pozostawiam bez komentarzy :)) czytam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację ile ludzi tyle charakterów... Wszystko to o czym piszesz znalazło miejsce w wierszu poza wrzątkiem... Zaś sam wiersz jest raczej receptą, napisanym zbiorem warunków, w jaki sposób docierać na szczyt... Stąd ekstremalne składowe... Życzę super wtorku Aldonko :)

      Usuń