Za wzorzystą firaną zorzy

nie mogłem dłużej wytrzymać 

w pobliżu pożaru jej ciała
płomień trawił kolejne piętra

ekscentrycznej natury

z poparzonymi oczyma

tlącymi się mocno trzewiami
wyszedłem zdezelowany

aż na sam skraj pogorzeliska

by dać Zuzannie nowe życie
oddalić od niej widmo stosu

przywróciłem skutecznie

zwiędły oddech i uśmiech

między nocą a dniem

za wzorzystą firaną zorzy

odnaleźliśmy siebie wreszcie

w pstrokaciźnie źrenic