Nie zostawię ziemi

nie zostawię robakom

rozdrapanych myśli
które długo po mnie będą użyźniać

glebę spustoszonej legendy

nie zostawię światu zaszczytów

pogrzebanych szans
jałowych dni kiedy bezsilność 
chwyta za gardło

nie zostawię ludziom
bezpłatnych kuponów szczęścia

aby dla własnego widzimisię

zabawiali się w Bogów

nie zostawię ziemi
sklonowanej kolekcji

słonecznych uśmiechów

lecz modlitwę

najszczerszą ze szczerych

zapisaną

sympatycznym atramentem

głęboko w sercu