Cisza przed burzą

gruszki na wierzbie

straciły swe dziewicze walory

od przesytu obłudy

wprost cuchną zgnilizną

wyblakłe gwiazdy polityki

bez rozmachu

charyzmy i cienia nadziei

wspominają sny o potędze

przedostatni Mohikanie

chociaż liczą

że skalpy konkurentów

przydadzą im chwały

pozbawieni

możliwości upolowania

grubego zwierza

oczekują najgorszego  

jakby zrozumieli

iż cisza przed burzą

całkowicie splugawi

ich legendę