Annie Kolisz
trudno
mitologizować prozę życia
pośród
szarości odnajdować
chociaż
jeden nieodkryty odcień
szczęściu
nadawać imiona
wedle
subtelnego pomysłu
codziennie patrzeć jak kwitną
jego
zaczarowane ogrody
jeszcze
trudniej kogoś zbawić
wyłącznie
pogodną nadzieją
co będzie
mieć posmak niebios
przyniesie
słodycz i ukojenie
przekonać
świat
aby
zawsze miał gołębie serce
dla
człowieka spragnionego raju
pośrodku
własnego ja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz