Wśród wszelkiego draństwa

deszcze zwężają nasze pole widzenia

jakby nie było tysięcy kuriozalnych nieszczęść

bezczelnych prowokacji zła

odrażających tabletek na recepty

psychotropowych świństw

jakby nie było ciężarnych kobiet

gasnących w alfabecie ulic

pozostawiających swoją godność

w ciemnych zakamarkach

zdarzeń których coś jest praprzyczyną

tak oczywistą

że aż woła o pomstę do nieba

oschłość i szyderstwo

człowieka przedindustrialnego

pełnego blizn krwi i sprzeczności

co Królowi królów

ofiarowała chłód betlejemskiej stajni

gdzie wół oraz osioł pokłoniły się Bogu

a krnąbrność człowieka

zatriumfowała po raz pierwszy

wśród wszelkiego draństwa

Znakomici kreatorzy - Paweł Kuczyński

Paweł Kuczyński - urodził się w 1976 r. w Szczecinie. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, kierunek grafika. Od 2004 r. zajmuje się rysunkiem satyrycznym i do tej pory zdobył ponad 102 nagrody i wyróżnienia. W 2005 r. otrzymał nagrodę „Eryk” od Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury, za odkrycie roku potwierdzone rekordową ilością nagród w konkursach międzynarodowych.

Źródło: http://www.pawelkuczynski.com

Z dylematów współczesności

już coraz więcej drzew kapituluje z braku tchu

pozbawione radości owocowania

wypala karkołomne labirynty pytań i rozpaczy

buduje stos ofiarny w jakimś dzikim sadzie

gdzie obłęd jest jedynym prawem

a prawo nie ma najmniejszego znaczenia

bywa sprzedajną dziwką

na usługach tych co lepiej płacą

już coraz więcej samotności tańczy

pod dyktando przyszywanych egzorcystów

zamknięte między zasiekami pustki

szamoce się niczym liść podczas burzy

tylko czasem w zapuszczonym rowie

czyjeś serce płacze przeraźliwie jęcząc

jakby noc stara dewotka

buńczucznie spuściła stado ogarów

już coraz mniej przestrzeni bez skazy

ścieżek biegnących prosto przed siebie

słów które są czyste od narodzin

aż do śmierci

Pytania

gdzie jest drzewo
które poroniło sens trwania
owoc konający
wpisany do księgi nieurodzaju

ktoś zniweczył jego chęć istnienia
rozdeptał równowagę
pomiędzy pięknem a majem
deklinacjami najcięższych kroków

czyja jest noc
oddychająca prostytucją mędrców
i hardością tchórzy
co chcieliby urządzić świat po swojemu

czyj będzie człowiek bez imienia
nauczony poddańczej gibkości
niewarta funta kłaków maszyneria
do pielęgnacji czyjegoś samouwielbienia

Z sekretnego labiryntu przeszłości

na pożółkłych ze starości
kartkach pamiętnika

mimo upływu czasu
wciąż słychać zakręcone emocje
odgłosy wielu dni świetności

tutaj

gdzie przebiegał kiedyś
równik czyjejś świadomości
rozum i serce
światek czy piątek
wędrowały przyjaznymi klimatami

laleczka Barbie maślanym uśmiechem
oznacza trasę wędrówki                                                                                                                   

recenzując sławę przyblakłych zdarzeń
puszcza oko do świata

z sekretnego labiryntu przeszłości

Znakomici kreatorzy - Igor Morski (2)

W chocholim tańcu

dosyć obłudy

pękają raz po raz iluzoryczne wizje
nie będzie szybkiej ścieżki porozumienia
i dobrobytu

a jedynie przewidywalne pozy
pogłębią na lata

niemożliwe do zasypania jakąkolwiek metodą

rowy podziałów

w chocholim tańcu rozkołysany kraj

spłynie kloaką

z nadania politycznych wodzirejów

wodzów 

oraz marionetek

perfekcyjni

w biciu wątpliwej piany
miliardami słów bez pokrycia

jak wieńcem laurowym
ozdabiają czoła łatwowiernych